SAMEN artikel: De werkdag van Peter Bouma

Ben jij zo’n workaholic?
“Nee, dat geloof ik niet, maar ik ben gewoon niet zo dat ik de deur dichttrek en denk: morgen weer een dag. Daarvoor is mijn betrokkenheid te groot en vind ik mijn werk te leuk. Het zal de aard van het beestje wel zijn. Ik werk 36 uur per week maar op mijn eerste werkdag zei ik al tegen mijn leidinggevende dat ik niet op mijn uren ging letten, en dus niet op de minuut alles laat vallen.”

Je bent sinds april dit jaar Hoofd Huisvesting bij VRR. Wat houdt jouw werk in?
“Huisvesting is een van de afdelingen onder het Facilitair Bedrijf. Wij doen alles eigenlijk. Alle ARBO-gerelateerde zaken, fysieke beveiliging van de vastgoedlocaties, sanitaire voorzieningen… Wij zorgen dat alle locaties zo goed mogelijk worden onderhouden, van gevels en kozijnen tot vloeren en installaties. Maar ook geven we advies bij nieuwbouw, verkoop, aankoop, aanhuur, et cetera. We werken met een gedreven en betrokken club mensen met allemaal hun eigen expertise. En een VRR-hart!”

Hoe ziet een werkdag eruit?
“Iedere dag is anders, dat is het mooie van het vak. Als ik niet thuis werk, stap ik meestal 06.30 uur in mijn auto en rijd vanuit Dordrecht naar de Frobenstraat of het WPC, afhankelijk van afspraken. De dagen worden gevuld met MT-overleggen, projectvergaderingen en uiteraard overleggen met mijn eigen team. Zo hebben wij diverse wekelijkse overleggen om alle neuzen dezelfde kant op te houden. Dit uiteraard los van wat de dagen brengen aan incidenten en binnenkomende vragen, mails en telefoontjes.”

Wat maakt jouw werk leuk?
“Die veelzijdigheid. Huisvesting zit verweven door de hele organisatie dus je krijgt overal mee te maken. ‘Ik geef het je te doen’, hoor ik regelmatig. Gaan de dingen goed, dan hoor je niets. Gaat er ergens iets níet goed, dan heb jij het eigenlijk altijd gedaan. Dus eigenlijk doe je het nooit goed.

Des te belangrijker vind ik het om zichtbaar te zijn in de organisatie, zodat iedereen weet wie wij zijn en wat we doen. Komt er een vraag of melding binnen, áltijd direct een mail terugsturen, en daarna terugkoppelen wat je aan het doen bent - daar hamer ik op. Wij zijn voor VRR immers een dienst- en servicegerichte partij. Soms lijkt het of je aan de voorkant die extra paar minuten niet hebt, maar geloof me, dat levert je aan de achterkant veel tijdwinst op. Zo komen we verder.”

Je hebt zelf een gezin, met twee jonge meiden. Hoe combineer jij werk en gezin?
“Hiervoor werkte ik in het logistiek vastgoed. Daar was het moeilijk een goede werk-privébalans te vinden; bij VRR gaat dat veel beter. Natuurlijk vraagt dit werk af en toe dat je een avondje of stukje weekend gas geeft. Maar meestal kies ik daar zelf voor, omdat het mij flexibiliteit biedt. Ik kan wel tot maandagochtend wachten met mail, maar dan begint je week met een achterstand. Dus zondag zit ik vaak een uurtje of twee achter de laptop. En ik word ’s avonds weleens gebeld over werkzaken. Tegelijkertijd kan ik er overdag weleens even tussenuit, bijvoorbeeld om iets met de meiden te doen.

Ik wil wel gezegd hebben dat de VRR hierin een fantastische werkgever is. Als jij je verantwoordelijkheden neemt en je werk doet, dan maakt het niet zoveel uit hoe je je dag inricht. Dat zorgt voor maatwerk in de persoonlijke balans.”

Je kwam nieuw in de organisatie. Wat voor ‘hoofd’ ben jij?
“Betrokken, in de breedste zin van het woord. Maar ook kundig en een people manager. Zo hoop ik althans dat men mij ziet. Inhoudelijk is het belangrijk om te presteren en te professionaliseren, daar is betrokkenheid van iedereen voor nodig. Anderzijds is het minstens zo belangrijk om benaderbaar en bereikbaar te zijn voor de mensen, voor mijn team. Het is toch mooi om even bij te praten of advies te kunnen geven als iemand ergens mee zit en jou ’s avonds belt? Ik zeg altijd, je bent pas de baas op momenten dat het moet. Op alle andere momenten ben je een team en doe je het samen.”