‘We hebben de hulp van familieleden en naasten nodig’
Doordat oudere mensen langer thuis wonen, zijn ze vaak afhankelijk van thuiszorg. Een paar keer per dag komen wijkverpleegkundigen langs om te helpen met de dagelijkse lichamelijke verzorging, de medicatie en de maaltijden. Die zorg stond en staat tijdens de coronaperiode behoorlijk onder druk. De personeelsuitval als gevolg van ziekte of oververmoeidheid is groot. En dat legt weer extra druk op de collega’s die achterblijven. Wijkverpleegkundige Kubra Baysaloglu vertelt erover.
‘Voor de coronaperiode was het ziekteverzuim binnen mijn team heel laag. Was er iemand ziek, dan was hij of zij vaak na een paar dagen alweer aan het werk. Nu zijn ze langer ziek en draaien we vaak dubbele diensten. Ik wil mijn cliënten de zorg leveren die ik ook mijn vader of moeder zou geven als zij in die situatie zouden zitten. Maar dat kan nu niet. We moeten veel zorg afschalen bij de mensen thuis waardoor ze niet de zorg krijgen die ze nodig hebben. Daar heb ik het heel moeilijk mee. Ik voel mij schuldig als ik mensen moet afbellen en dat probeer ik dan ook zo weinig mogelijk te doen. We zetten ons voor meer dan 100% in met als gevolg dat we overbelast raken. Ik heb medewerkers huilend op mijn kantoor gehad omdat ze het er niet mee eens waren dat ze door tijdgebrek die ene cliënt niet konden helpen. Ik weet echt niet hoe lang we dit nog kunnen volhouden.’
Dubbel
Ze vervolgt: ‘De gemiddelde Nederlander heeft waarschijnlijk geen idee hoe het er in de thuiszorg aan toe gaat. Als mensen aan “zorg” denken, denken ze waarschijnlijk aan de ziekenhuiszorg. De thuiszorg wordt vaak vergeten. Ik denk dat alleen de mensen wiens zieke vader of moeder afhankelijk is van thuiszorg weten wat wij doen en onder welke omstandigheden dat gebeurt. We hebben ook echt de hulp van familieleden en naasten nodig. Dat was eigenlijk altijd al het geval, maar nu zeker. Ik snap dat zij liever als familielid bij hun zieke vader of moeder zijn en niet als zorgverlener, maar soms kan het niet anders. Ik was zelf ook mantelzorger voor mijn oma en ik weet wat dat met je kan doen. Maar als mantelzorger ben je wel veel meer betrokken bij de zorg van je familieleden. Het is eigenlijk dubbel: je wilt aan de ene kant geen zorgverlener zijn, maar aan de andere kant wil je wel dat de benodigde zorg geleverd wordt.’
Er voor elkaar zijn
Hulp van buitenaf is dus gewenst. Kubra: ‘Vrijwilligers zouden bijvoorbeeld boodschappen kunnen doen. Dat lijkt niet veel, maar het helpt ons enorm. Gewoon er voor elkaar zijn en oog voor elkaar hebben. Vroeger hielpen de burgers in kleine dorpen elkaar als buren. Nu zien we vaak dat mensen niet echt open staan voor elkaar waardoor ook de zorgvraag groter wordt.’
Samen staan we sterk
Verder is het belangrijk dat iedereen de coronamaatregelen opvolgt. Kubra: ‘We zijn allemaal verantwoordelijk om de maatregelen op te volgen. Als ik het wel doe en anderen niet, dan komen we geen stap verder. We moeten het gezamenlijk doen. Samen staan we sterk. Dan behalen we ook sneller onze doelen, kunnen we het virus beheersbaar houden en kunnen wij weer de benodigde zorg bieden aan de ouderen thuis.’