Vrijwilliger zijn is a way of life
Clustercommandant Jos de Graaf weet dat de brandweer een flinke investering van haar vrijwilligers vraagt. Maar hij ziet ook hoeveel ze ervoor terugkrijgen. Naast de hechte vriendschappen die op de kazerne ontstaan, is de beloning voor het inzetten voor de maatschappij torenhoog. ‘Het gevoel dat je kunt helpen geeft zoveel voldoening.’
Vrijwilliger zijn doe je er niet even bij. De stoere job is a way of life. ‘Vrijwilliger ben je in principe altijd, alleen niet tijdens je werk of op vakantie. Je leert alles wat de beroepsbrandweer ook leert, maar gaat in plaats van vijf dagen één avond in de week naar school. De opleiding duurt anderhalf jaar en daarnaast oefen je een avond met je eigen ploeg.
Ben jij geschikt?
‘Je hebt een goede conditie en zwemvaardigheid, geen claustrofobie of hoogtevrees en bent mentaal in orde om door de selectieprocedure te komen.’ Schrikt de selectieprocedure je af? ‘Eerst loop je twaalf weken mee op de post waar je woont. Van beide kanten kijken we of er een ‘klik’ is. Is je conditie nog niet goed genoeg? Geen zorgen, in die drie maanden helpen we je fitter en sneller te worden. Als je daarna het selectieproces ingaat, heb je de beste mogelijkheden. Hou je van spanning en zoek je een uitdaging? Dan nodigen we je uit te solliciteren.’
Een hechte club
‘Een blusgroep bestaat uit zo’n achttien mensen. Zij zijn vaak een soort familie van je. Als er een vervelend incident plaatsvindt, steunen vrijwilligers elkaar. De appjes vliegen over en weer: Heb je goed geslapen? Mooi om te zien.’
Voor iedereen klaarstaan
‘Van groot tot klein incident, het gevoel dat je kunt helpen geeft zoveel voldoening. Vrijwilliger zijn in een kleinere gemeente is fijn. Iedereen kent elkaar, de waardering is groot. Je hoort bij de bijzondere groep mensen die altijd helpt en klaarstaat. Iedereen weet: deze vrijwilligers doen dit naast hun baan. En ze doen het niet voor zichzelf, maar voor ons.’
Kijk voor meer informatie op werkenbijvrr.nl/brandweer
Fotograaf: Megin Zondervan